ἀγακλυτός, -όν


renombrado, preclaro de dioses y héroes Ἰδομενεύς Il.6.436, Od.14.237, Ὀδυσσεύς Od.8.502, Εὐρυτίων Od.21.295, Ἀμφιμέδων Od.24.103, Τυδεύς Hes.Fr.14.1, Ἥφαιστος Hes.Th.945, Ὑγίεια Lyr.Adesp.16.14, 23
de pers., ref. a un sacerdote de Eleusis IG 22.3411.7 (II d.C.), ὑπὲρ βασιλῆος ἀγακλυτοῖο ἄνακτος Orac.Sib.14.192, cf. IPh.168.4 (II d.C.), Opp.C.1.224, IEphesos 3330 (imper.)
de lugares y cosas δώματα Od.3.388, 428, 7.3, 46, ἀγακλυτὸν ἄστυ τὸ [Σά]ρδω[ν IG 22.4786.4 (II d.C.), τεύχεα Μέμνονος Q.S.4.457, ἄεθλα Q.S.5.316
sent. dud., quizá ref. a la juventud ἄνθος anón. hex. en POxy.3537ue.23.