ἀγακλεής, -ές
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [plu. nom. ἀγακληεῖς Man.3.324, ac. ἀγακλέας Antim.78]
1 muy glorioso, ínclito de dioses o pers.
ἭφαιστεIl.21.379,
ΠρίαμοιςIl.16.738,
ΜενέλαοςIl.17.716, 23.529,
κούραPi.P.9.106a,
ἀγακλέας ὀργειῶναςAntim.l.c. (var. frente a ed. ἀβακλέας, pero v. Eleg.Alex.Adesp.Halic.11),
ΤελέσιλλαAP 9.26 (Antip.Thess.),
βασιλεῖςFun.Mon.1041.12 (II/III d.C.),
ΚάλλαισχροςIG 22.3709.4 (Eleusis III d.C.)
•de lugares y abstr.
ναόςB.16.12,
ΔᾶλοςPi.Fr.52d.12,
αἶσαPi.I.1.34,
παιάνPi.Fr.52e.48,
ὑπάρχων θῶκοςIEphesos 1305.4 (V d.C.),
νίκηAP 16.377.
2 adv. -έως gloriosamente
οὐκ ἀ. ἐπιθυμέειςHp.Praec.12.