ἀγακλειτός, -ή, -όν
• Prosodia: [ᾰ-]
1 renombrado, muy famoso, preclaro, glorioso de dioses y héroes
ΚαπανεύςIl.2.564,
ΘρασύμηλοςIl.16.463,
ΜίνωςHes.Fr.204.57, cf. Fr.33(a)20,
ΧείρωνAP 14.68
•de pueblos y colectividades
Τυρσηνοί ἀγακλειτοῖσιHes.Th.1016,
ἐπικούρωνIl.12.101,
πυλαωροίIl.21.530,
ἄνδρας ἀγακλειτούς γείνατο ΚεκροπίηIG 22.3669.9,
ΝέπωςIG 22.8918 (ambas III d.C.),
ἱερῆεςGr.Naz.M.37.1493
•de mujeres o ninfas, frec. al ser pretendidas como esposas
μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείηςOd.17.370, 468, 18.351, 21.275, cf. Orph.A.1319,
ΓαλάτειαIl.18.45,
Εὐρυφάεσσαh.Hom.31.4,
ΜιδείηChersias 1,
ΝύμφαιB.13.90.
2 de cosas renombrado, memorable
ἑκατόμβηOd.3.59, 7.202,
πάθοςS.Tr.854.