< Ἀβράνα
ἀβρανίδας· >
ἀβράνας·
celt.
τοὺς κερκοπιθήκους
Hsch.
• Etimología:
Palabra céltica, cf. an.
api
, aaa.
affo
; prést. germánico en lenguas eslavas, arus.
opica
, etc.; de *
abō(n)
‘mono’.