εἰσάκτης, -ου, ὁ
1 consejero, asesor
glos. a εἰσηγητήςHsch., cf. Gloss.2.286.
2 recaudador de impuestos
εἰσάκτον (sic) τῶν δημοσίωνPMich.Teb.245.5 (I d.C.), cf. OMich.989.4 (III d.C.).
glos. a εἰσηγητήςHsch., cf. Gloss.2.286.
εἰσάκτον (sic) τῶν δημοσίωνPMich.Teb.245.5 (I d.C.), cf. OMich.989.4 (III d.C.).