εἰσωπός, -όν
1 c. gen. que está dentro o en medio de
εἰσωποὶ δ' ἐγένοντο νεῶνIl.15.653, cf. Lyr.Eleg.Adesp.58.12W.
•en el interior
τῇ ... νηὶ διὲξ Ἀχερουσίδος ἄκρης εἰσωποί ... ἔκελσανA.R.2.751.
2 que está a la vista o en presencia de, visible de constelaciones
ἂν διχόμηνι σελήνῃ εἰσωποὶ τελέθοιενArat.79,
οὐδ' ἔτ' ἔφη εἰ. ἐλεύσεσθαι καλέουσινArat.122, cf. Ael.Dion.ε 24.