εἰσοχή, -ῆς, ἡ
• Alolema(s): ἐσ- Str.2.5.22


entrante, cavidad, depresión op. ἐξοχή: en una costa μικρὰς ἔχει ἐσοχάς τε καὶ ἐξοχάς Str.l.c., cf. 17.1.36, Procl.in Ti.1.181.4, en una roca Str.12.2.4, negado de una pintura a dif. de la escultura οὐκέτι δὲ σώζει τὰς εἰσοχὰς καὶ τὰς ἐξοχάς Origenes Comm.in Mt.10.11, ὥσπερ ἐν σώματι τὰς ἐξοχάς τε καὶ εἰσοχάς Gr.Naz.M.35.900B, ἡ τύπωσις κατὰ εἰσοχήν τε καὶ ἐξοχήν el grabado en hueco o en relieve Cleanth.Stoic.1.108, cf. Them.in PN 5.7, ἵνα μὴ ταῖς ἐξοχαῖς καὶ εἰσοχαῖς ἡ τραχύτης ἀνωμαλίας αἰτία γίνηται Procl.in R.1.290, cf. Simp.in de An.143.13, in Cael.409.15, αἱ γοῦν γραφαὶ τῇ μὲν ὄψει δοκοῦσιν εἰσοχὰς καὶ ἐξοχὰς ἔχειν las pinturas parecen a la vista tener entrantes y salientes e.d. producen el efecto de relieve y profundidad S.E.P.1.92, cf. Alex.Aphr.de An.71.18.