aor. percibir, divisar c. compl. de pers. τὸν δὲ μέτ' εἰσενόησα βίην Ἡρακληείην y detrás de él reconocí a Heracles, Od.11.601, Κάστορά θ' ἱππόδαμον Orph.A.127, cf. 218, τῆς οὔ τι φαάντερον εἰσενόησα Gr.Naz.M.37.985A, c. part. pred. del compl. dir. φίλον πατέρα εἰσενόησεν ἑσταότ' ἐν δίφρῳ Il.24.700, Ὠρίωνα ... θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα percibí a Orión persiguiendo a la caza igualmente en el Hades Od.11.572, τὸν δὲ μέτ' εἰσενόησα, ἔφη Ὅμηρος, Ἱππίαν τὸν Ἠλεῖον, καθήμενον parod. de Hom. Pl.Prt.315b, cf. d, τὸν δὲ ... κάλλεϊ ... ἐρευθόμενον A.R.1.1229, (με) σπεύδοντα παλίσσυτον Orph.L.121
•c. compl. de anim. ἀπ' οὔρεος ἀίσσοντα αἰετὸν ... εἰσενόησαν A.R.2.1259
•de cosa ἴχνια h.Merc.218, καπνὸν ἔτ' ἀίσσοντα δι' ἠέρος Q.S.12.353
•ver ποῦ δέ μιν εἰσενόησας; ¿y dónde la viste?, AP 5.267 (Agath.).