εἰσκλείω
• Alolema(s): ἐσ- Hsch.
encerrar bajo llave, guardar las cosechas
εἰσκεκλεικέναι ἐ[ν θησ]αυρῷ τῆς αὐτῆς κώμηςPSakaon 6.6, cf. PThead.28.8 (ambos IV d.C.),
τοὺς καρπούςCyr.Al.M.68.1104D, ganado en el establo PRain.15.109.6 (VI d.C.) en BL 9.170, en v. pas.
πάντα τὰ ἐξ ἀγρῶν ... ἐν ... τοῖς ἑκάστου θησαυροῖς εἰσκλείεσθαι πρέποιCyr.Al.M.68.1104C
•
ἐσκλείει· εἰσάγειHsch.