1 mirar, dirigir la vista hacia ἄκουσα θεοῦ καὶ ἐσέδρακον ἄντην Il.l.c., cf. A.R.2.25, Opp.H 4.224, καὶ Πηνελόπειαν ἐσέδρακεν ὀφθαλμοῖσι y dirigió la vista a Penélope, Od.19.476, cf. Q.S.1.83, τί μ' ἐσδέδορκεν ὥσπερ ἀργύρου σκοπῶν λαμπρὸν χαρακτῆρ'; ¿por qué me mira como si examinara el brillante cuño (de una moneda) de plata? E.El.558.

2 ver, percibir οὔ τις τὴν νῆσον ἐσέδρακεν ὀφθαλμοῖσιν Od.9.146, φάος τόδε ... εἰσεδέρκετο E.Hipp.908, κεῖθεν δ' Εὐρυμενάς A.R.l.c., cf. Orph.A.803, οὐδέ τιν' οἰωνῶν ἔτ' ἐσέδρακον A.R.2.1080, τοῖον ὄναρ Διόνυσος ἐσέδρακεν Nonn.D.18.196, cf. Orph.A.132, οὐδὲ γὰρ Αἰνείαν ποτ' ἐσέδρακον AP 16.151, cf. Nonn.Par.Eu.Io.8.58
•c. pred. del compl. dir. αὐθέντην δέ σε ... ἐσδέδορκ' Ἀχιλλέως te veo como asesino de Aquiles E.l.c., (ἡμέας) ἐσέδρακεν ἀίσσοντας δῆριν Q.S.1.580, χῶρον ἔρημον ἐσέδρακεν ἅρμενον εὐναῖς Nonn.D.35.204.