I 1puro, sin mezcla de concr. πυρὸς τοῦ εἰλικρινεστάτου καὶ ὕδατος Hp.Vict.1.35, cf. Posidon.17, θέρμη εἰ. el calor solo en estado puro Hp.VM 19, πύον Hp.Morb.1.13, τῶν χρωμάτων οὐδὲν ὁρῶμεν εἰλικρινὲς οἷόν ἐστιν, ἀλλὰ πάντα κεκραμένα Arist.Col.793^b13, τὸ λευκὸν (μέλι) οὐκ ἐκ θύμου εἰλικρινοῦς Arist.HA 627^a3, (καρποί) εἰλικρινεῖς (frutos) no adulterados Thphr.CP 6.13.1, cf. HP 1.12.2, φῶς Vett.Val.238.12
•subst. τὸ εἰλικρινὲς τοῦ αἰθέρος Cleom.2.3.89
•de abstr. εἰ. τις ἂν εἴη ἀδικία ἡ ἀχαριστία; ¿sería entonces la ingratitud una pura injusticia? X.Mem.2.2.3, εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενος Pl.Phd.66a, (τὸ καλόν) εἰλικρινές, καθαρόν, ἄμεικτον Pl.Smp.211e, ψυχὴν αὐτήν καθ' αὑτὴν εἰλικρινῆ ἀπαλλάξεσθαι Pl.Phd.81c, τέρψεις εἰλικρινεῖς Isoc.1.46, cf. 6.81, ἧττον εἰλικρινές op. καθαρώτερον Arist.Mete.340^b8, ἡδονή Arist.EN 1176^b20, εἰλικρινεστάτη γίνεται ἡ ... ἀσφάλεια Epicur.Sent.[5] 14, ἁρμονία D.H.Dem.37.1, ὁ τῶν ὅλων νοῦς Chrysipp.l.c., προαίρεσις Plb.2.38.6, del número, entre los pitagóricos, Buther.p.59, τὸ δ' ἓν εἰ. καὶ καθαρόν Plu.2.393c, ἀπόρροια LXX Sap.7.25, καθαρώτεραι καὶ εἱλικρινέστεραι αἰσθήσεις Ph.2.227, cf. Arist.de An.426^b4
•subst. γνωσόμεθα ... πᾶν τὸ εἰ. Pl.Phd.67b, τὸ καθαρόν τε καὶ εἰ. Pl.Phlb.52d, cf. Eus.HE 4.24
•ref. pers., en posición pred. separado, no mezclado διὰ τὸ εἰλικρινῆ ἕκαστα εἶναι τὰ φῦλα X.Cyr.8.5.14.

2 de pers. y abstr. auténtico, genuino τοῦτ' ἐστὶν εἰ. γεωργὸς Ἀττικός Men.Dysc.604, cf. Plu.2.831b
•sent. moral puro, intachable ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς Ep.Phil.1.10
•puro, sincero ref. sentimientos y actitudes personales εἰλικρινῆ καὶ βεβαίαμ ποιουμένους ὑμᾶς πρὸς τοὺς φίλους ἀπόδειξιν Didyma 493.12 (III a.C.), cf. FAmyzon 15B.22 (II a.C.), πρὸς ἡμᾶς ἐκτενε[στάτην τε καὶ] εἰλικρινῆ τὴν εὔνοιαν Milet 1(9).306.41 (II a.C.), εὐσέβεια πρὸς τοὺς θεοὺς εἰ. Didyma 252.9 (III d.C.), στοργή PMasp.310re.15, cf. 151.132 (ambos VI d.C.)
•desapasionado, imparcial λογισμοὶ εἰλικρινεῖς razonamientos imparciales I.AI 19.321, Ph.2.140.

3 total ἐν ταῖς εἰλικρινέσι τῶν ἐκλείψεων (σελήνης) Cleom.2.1.287, 5.3.

II adv. -ῶς, jón. -έως

1 sin mezcla, en estado puro, genuinamente τοὺς εἰ. ὑπὸ τούτου τοῦ ἔρωτος ὡρμημένους Pl.Smp.181c, διὰ τὸ εἰ. εἶναι Ἕλληνας καὶ ἀμιγεῖς βαρβάρων Pl.Mx.245d, εἰ. μὲν γὰρ ὅλον λευκὸν ... οὐκ εἶναι no existe en estado puro un todo absolutamente blanco Arist.Ph.187^b4, τὸ δὲ μὴ εἰ. αὐτῆς (συλλαβῆς) βραχύ ref. a una sílaba c. grupo consonántico inicial, D.H.Comp.22.21.

2 absolutamente, del todo τὸ εἰ. ὄν op. τὸ μηδαμῇ ὄν Pl.R.477a, οὐ κρινόμενοι εἰ. de afecciones que no llegan a hacer crisis del todo Hp.Epid.4.7, cf. 1Ep.Clem.32.1.

3 sinceramente, auténticamente πρὸς] ἡμᾶς πί[σ]τιν εἰ. τετηρηκότας IStratonikeia 505.5 (I a.C.), τὴν σωφροσύνην ἐρριζωμένην εἰ. τῇ ψυχῇ Gr.Naz.Ep.244.4.