εἰδωλολατρέω
en relig. crist.-jud. dar culto a dioses falsos, adorar ídolos, practicar la idolatría
ἑαυτοῖς μείζονα ἁμαρτίαν ἐπιφέρουσιν εἰδωλολατροῦντεςHerm.Mand.11.4,
ἵνα μὴ εἰδωλολατρῆτεde los judíos, Iust.Phil.Dial.19.6, cf. Origenes Hom.5.5 in Ier., Chrys.M.62.358
•c. giro prep.
οἱ δίψυχοι ... διὰ τὴν δειλίαν αὐτῶν εἰδωλολατροῦσιHerm.Sim.9.21.3,
οἱ Ἑβραῖοι τῷ χρυσῷ εἰδωλολατρήσαντες ἐν μόσχῳClem.Al.Paed.1.10.90, cf. 2.10.106,
εἰ. κατ' ἄγνοιανde los samaritanos, Epiph.Const.Haer.9.2.4.