δώτειρα, -ας, ἡ


dadora, dispensadora epít. de diosas, c. gen. Δίκη δ. δικαίων Arat.113, δώτειρ' ἀγαθῶν μερόπεσσι ἅπασι de Isis, Isidorus 3.3, δ. ζωῆς de Perséfone IGBulg.4.2123 (Pautalia, imper.), cf. Man.2.447, Nonn.D.19.45, en otros cont. metáf. νηδὺν ... αἰσχρῶν δώτειραν Linus 10, χεὶρ Ὑψίστου δ. ἐάων Gr.Naz.M.37.987.