δώτειρα, -ας, ἡ
dadora, dispensadora epít. de diosas, c. gen.
Δίκη δ. δικαίωνArat.113,
δώτειρ' ἀγαθῶν μερόπεσσι ἅπασιde Isis, Isidorus 3.3,
δ. ζωῆςde Perséfone IGBulg.4.2123 (Pautalia, imper.), cf. Man.2.447, Nonn.D.19.45, en otros cont. metáf.
νηδὺν ... αἰσχρῶν δώτειρανLinus 10,
χεὶρ Ὑψίστου δ. ἐάωνGr.Naz.M.37.987.