δύσερις,
• Alolema(s): δύσηρῐς Pi.O.6.19, Epich.244.4
• Prosodia: [-ῠ-, pero -ῡ- Amph.Seleuc.79]
• Morfología: [sg. ac. δύσηριν Epich.l.c., δύσεριν D.H.19.14, Ph.1.324, Amph.l.c.]


1 pendenciero, amigo de la disputa οὔτε δ. ἐὼν οὔτ' ... φιλόνικος Pi.l.c., cf. Epich.l.c., ὁμιλητικὸς δ' ἔσει μὴ δ. ὢν μηδὲ δυσάρεστος Isoc.1.31, δ. καὶ δύσκολος quisquilloso y malhumorado Arist.EN 1108a30, cf. 1126b16, Rh.1381a31, Plb.12.26d.5, Ph.2.31, 268, Hld.2.17.5
neutr. subst. τὸ δ. afición a la pendencia D.H.6.56, Th.2.3, Plu.2.80b
disputa Philostr.VA 2.36.

2 que produce pendencia o querella de cosas y abstr. ἡμῖν δὲ οὐκ ἔστιν ... δ. λόγος pero no vamos a discutir Pl.Lg.864a, δύσερι καὶ δύσμαχον κτῆμα dicho de la cólera, Pl.Lg.863b, βουλή D.H.l.c., ταραχή Ph.l.c., φθόνος Plu.Pel.4, cf. 2.341e, τὸ δανείζειν App.BC 1.54, τὸ κάλλος Philostr.Ep.27
cruel, desagradable μίσει ... δύσεριν κακῶν θέαν ref. a la lucha de gladiadores, Amph.l.c.