δόλιος, -α, -ον
• Morfología: [tb. -ος, -ον E.Alc.33, Tr.530; sg. gen. masc. -οιο Opp.H.3.598, 4.467; plu. dat. masc. δολίοισι Opp.C.3.259, fem. δολίῃσιν A.R.4.59]
1 engañoso, falaz de héroes, dioses y personif.
οἰκονόμος δ., ... ΜῆνιςA.A.155, cf. Ch.726,
ὈδυσσεύςS.Ph.608,
μάγος ... ἀγύρτηςde Tiresias, S.OT 388,
νύκτωρ ... δ. ὁρμᾶται μόνοςde Ayante, S.Ai.47, de Afrodita, B.17.116, cf. E.Hel.238, de Hermes SEG 37.1673 (Cirene VI a.C.), S.Ph.133, Ar.Pl.1157, Th.1202, Aen.Tact.24.15, IG 3(3).90a.16 (III a.C.?), Paus.7.27.1, del demonio, Ath.Al.V.Anton.6.1
•de pers.
ἀστόςPi.P.2.82,
φῶτεςLyr.Adesp.21.19, cf. Hp.Vict.1.36, Vett.Val.17.12,
τύραννοςPlb.21.34.1, de los iracundos, Phld.Ir.28.32,
ἐργάται2Ep.Cor.11.13,
δολιώτατος ἀνήρI.BI 4.208, ref. al carácter y partes del cuerpo que lo reflejan
ἦθος ... δ.carácter traicionero Thgn.1244, cf. Plb.6.47.5,
δ. ... ἦτορcorazón desleal Thgn.122,
δόλιον ὄμμα ἔχωνel tábano de Ío, A.Pr.569,
δόλιαι ψυχαί, δόλιαι φρένεςAr.Pax 1068, cf. D.H.3.30,
χείλη1Ep.Clem.15.5,
γλῶσσαLXX Ps.51.6, cf. Nonn.D.4.76,
πόθοςNonn.D.42.208
•de anim.
δ. κερδώAr.Eq.1068,
δολίου ὑπὸ θηρόςOrac.Sib.12.185
•de abstr.
δολίῳ μόρῳ δαμείςA.A.1495, 1519, cf. AP 7.540 (Damag.),
ἄταS.Tr.851, E.Tr.530,
κέρδος αἰνῆσαι ... δόλιονelogiar la ganancia fraudulenta Pi.P.4.140,
δ. ... αἰώνengañosa existencia humana, Pi.I.8.14,
ἀπάταιOrph.H.28.5, cf. Nonn.D.8.124,
λόχοςOrác. en Paus.4.12.4, Opp.C.3.259,
μῆτιςOpp.C.1.248, 3.415,
δολίην ὑπὸ νύκταTriph.29
•de concr.
ὁππότε μιν δόλιον περὶ κύκλον ἄγωσιcuando lo llevan en engañoso círculo a un león acorralado Od.4.792,
ἄνευ κυνῶν δολίων θ' ἑρκέωνsin perros ni engañosas redes Pi.N.3.51, cf. Opp.H.3.598, 4.467,
τέχνηOd.4.455, Hes.Th.160, 555, E.Alc.33, cf. Pi.N.4.57,
ἔπηOd.9.282, cf. LXX Pr.12.6,
ἀοιδαίA.R.4.59,
νόσοςAP 16.132 (Theodorid.),
προπόσειςAP 5.199 (Hedyl.),
χρυσόςAP 8.180, 211 (Greg.Naz.), Orac.Sib.14.351,
ὁδόςAP 7.546.
2 subst. τὸ δ. engaño, ardid, trampa
ὡς μήτ' ἐκ τοῦ βιαίου παθεῖν μηθὲν μήτ' ἐκ τοῦ δολίουD.H.11.22, plu.
ὅστις καθ' ἑτέρου δόλια μηχανεύεταιTrag.Adesp.573
•ἡ δ. la mujer engañosa, AP 5.7, 189 (Asclep.).
III adv. -ως dolosamente
(Δίκα) δολίως βλαπτομένα(Justicia) dañada con engaño A.Ch.955,
οὐ λήσεις δ.Batr.(a) 93,
πᾶς φίλος δ. πορεύσεταιLXX Ie.9.3,
τοῦτο κἀκείνων δ. ὑποπτευσάντωνD.L.9.36,
φιλεῖν δ.Aesop.7.3,
μηδέποθ' ὑπούλως ἢ δ. λαλῶν τινιGVI 1113a.7 (Apamea III d.C.),
δ. αὐτὸν συνλαβέσθαι (sic)PLaur.42.5, 7 (IV/V d.C.) en BL 7.76.
• DMic.: do-ri-wo (?).