< δίβουλος
δίβροχος >
δίβραχυς
,
-υ
métr.
de dos breves
λέξις
Sch.Er.
Il
.2.255b
•
subst. ὁ δ. del pie
díbraco
o
pirriquio
Ter.Maur.1365, Arc.92.7, cf. Hdn.Gr.1.238.