δίβολος, -ον
• Prosodia: [-ῐ-]
1 de doble punta
ἄκωνE.Rh.374,
ξύλα op. μονόβολαIG 22.1672.307 (IV a.C.),
ἄγκυρα ξυλίνηID 1412a.27, 1417A.1.163 (ambas II a.C.),
περόναAP 6.282 (Theodorus).
2 doble
χλαῖναιPoll.7.47, Hsch.
•subst. neutr. manto doble Hsch.