δήμευσις, -εως, ἡ
confiscación, incautación pública de bienes, esp. en cont. polít. o judicial, abs.
θάνατος καὶ φυγὴ καὶ δ.Arist.Pol.1298a6,
σφαγὰς ... ἢ ἐλάσεις ἢ δημεύσειςLuc.Phal.1.3, cf. Plu.2.782c,
ὥστε ἐκ τῆς συκοφαντίας αὐτοῦ παθεῖν με δήμευσιν καὶ θλίψινPOxy.2267.8 (IV d.C.), cf. 1101.25 (IV d.C.), IEphesos 39.23 (VI d.C.),
φυγαὶ καὶ δημεύσειςGr.Nyss.Eun.1.123, cf. Basil.Hex.5.2 (p.286), Gr.Naz.M.35.1209C, Synes.Ep.66 (p.113.10), Pall.V.Chrys.20.609
•frec. c. gen.
δ. χρημάτωνPl.Prt.325c, IG 13.96.7 (V a.C.), Arist.Ath.67.5,
δ. τῶν ὑπαρχόντωνD.21.43, cf. 17.15, Isoc.18.19,
δ. τῆς οὐσίηςIMylasa 2.10 (IV a.C.), D.S.18.65, cf. Socr.Ep.7.5,
δ. τῶν ὄντωνHld.2.9.3, cf. 6.2.3,
δ. περιουσίαςApp.BC 1.73,
κτημάτων ὧν ἐκέκτηντο δημεύσειςD.H.5.13, cf. Lib.Or.22.24, Eus.VC 1.55.3.