δέχνῠμαι


1 recibir, acoger δέχνυσο μῆτερ Call.Fr.746, ἵλαος ταύτην δέχνυσο πυρκαϊήν Parth.SHell.618, cf. Hld.3.2.4, αἶγες ... χορὸν οὐκ ἀέκουσαι δέχνυνται Opp.H.4.324, οὐ βρῶσιν ... ἐθέλεσκε δέχνυσθαι Opp.H.5.515, ὅν ῥα καὶ αὐτοὶ δεχνῦνθ' Q.S.3.755, εὐτόλμῳ κρα]δίῃ δεχνύμενο[ς θάνατον IG 22.11589.2 (III d.C.), ἐδέχνυτο δ' οὐρανὸς Ὄρθρον el cielo acogía al Alba Orph.A.564, cf. Opp.C.2.147, δεχνύμεναι στομάτεσσι Διωνύσου μέγα δῶρον Opp.C.3.81, γηθόσυνοι δέχνυσθε βροτοί humanos, recibidlo con alegría a Hermes, Orph.L.4, Φοῖβος ἄναξ ταύτην (πόλιν) δέχνυται Ἀκτιάδος AP 9.553, cf. Gr.Naz.M.37.1359A, πνεύματα δεχνύμενοι AP 10.75 (Pall.), δέχνυσο μορφὴν ἡμετέρην habla Afrodita, Colluth.159.

2 oír, escuchar ὣς φάμενον Διὸς υἱὸς ἐδέχνυ[το escuchaba el hijo de Zeus al que así hablaba Dionysius 19ue.49, εἰ δ' ἄγε δέχνυσο μῦθον Orph.L.698, δέχνυσο μουσικάν Synes.Hymn.6.8, 41.

3 esperar, aguardar ἐπεί ῥά ἑ μόρσιμον ἦμαρ δέχνυτο νοστήσαντα pues el día fatal le esperaba a su regreso Q.S.10.152, μάλα γὰρ μέγα δέχνυτο πῆμα una gran catástrofe (les) esperaba Q.S.12.585.