δέκᾰτος, -η, -ον
• Alolema(s): fem. Simon.106b.4D., Hsch., arcad., tes., eol. δέκοτος IG 5(2).282 (Mantinea V a.C.), SEG 27.202.5 (Larisa III a.C.), Ann.Br.Sch.Ath.88.1993.190.B.43, 191.B.72 (Tesalia II a.C.), Balbill.31.5


A décimo temp. Ἠώς Il.6.175, Nonn.D.3.35, ἔτος B.11.59, A.A.40, S.Ph.312, E.Rh.444, IG 22.2498.18 (IV a.C.), Eun.VS 485, 493, CPR 15.50b.2.5 (I d.C.), ἐνιαύτος Balbill.l.c., Q.S.8.477, ἑπταετία Ph.1.25
no temp. μοῖρα Hes.Fr.275.1, ὄχος en una enumeración, S.El.708, ῥυμός IG 11(2).161B.7 (III a.C.)
τόκος δ. un interés del diez por ciento, SEG 33.1041.27 (Cime II a.C.), en plu. τόκοι δέκατοι Epigr.Anat.23.1994.7 (Teos III a.C.).

B subst.

I ἡ δ.

1 (sc. ἡμέρα) el décimo día ἀνδρογόνος δεκάτη Hes.Op.794, δεκάτῃ δ' ἐς γαῖαν ἵκοιτο Hes.Th.723, δεκάτῃ ἐπέβημεν γαίης Od.9.83, μηνὸς ἐν ὀγδοάτου δεκάτῃ Emp.B 68, cf. IG 3(3).99.14, LXX Le.16.29
en el cómputo de los días del mes δ. ἱσταμένου (μηνός) el día diez τ [Π]υανοφσινος μέχρι δεκάτς hισταμέν IG 13.6B.26 (V a.C.), Γαμηλιῶνος δεκάτει ἱσταμένου ID 1498.2 (II a.C.)
δ. ὑστέρα el día veintiuno Σκιροφοριῶνος δεκάτει ὑστέρᾳ IG 22.493.6 (IV a.C.), cf. 641.5 (III a.C.), Μαιμακτηριῶνος δεκάτῃ ὑστέρᾳ decr. en D.L.7.10, cf. Longin.Rh.192
δ. προτέρα el día diecinueve δ. προτέρα· ἡ πρὸ εἰκάδος, ὡς ὑστέρα· ἡ μετ' εἰκάδα Hsch.
fiesta que se celebraba el décimo día después del nacimiento Ar.Au.922, τί σε μάτηρ ἐν δεκάτᾳ ... ὠνόμαζεν; E.Fr.2, δεκάτην ὑπὲρ αὑτοῦ ἑστιᾶσαι festejar el día décimo en su honor D.40.28, ἡ τοῦ πάσχα ἑορτὴ ἀπὸ δεκάτης ἤρχετο Clem.Al.Strom.2.11.51.

2 (sc. μερίς) la décima parte, el diezmo ὄφρα θεῷ δεκάτην ... κρεμάσαιμεν Eumel.12, τῇ Ἥρῃ ἀνέθεσαν δεκάτην ἔρδοντες γοργύρην χρυσῆν SEG 12.391.7 (Samos VI a.C.), Καπανὶς δεκάτν ἀνέθκεν τἀθναίᾳ IG 13.565 (V a.C.), Μεσσάνιοι καὶ Ναυπάκτιοι ἀνέθεν Διὶ Ὀλυμπίῳ δεκάταν ἀπὸ τῶμ πολεμίων IO 259 (V a.C.), τᾶς δεκάτας δεκάταν Simon.l.c., cf. IG l.c., τῇ θεῷ ... τὰς δεκάτας ἐξαιρεθῆναι Lys.20.24, ἡ δ. τῶν γινομένων χρημάτων Hdt.3.57, cf. 2.135, del ingreso por pastos, Arist.Oec.1346a3, τὰ ἐκ τς δεκάτς la renta de la décima parte, IG 13.52.7 (V a.C.)
en lit. crist. el diezmo para Dios, Clem.Al.Strom.2.11.51
para los obispos y clérigos Const.App.2.27.6, 8.30.2
esp. como derechos de aduana un diez por ciento D.20.60, δ. μόσχων n. de un impuesto del diez por ciento pagado por los sacerdotes que gravaba el sacrificio de animales en ceremonias relig. PHib.115.1 (III a.C.), PTeb.572 (II d.C.), 307.8 (III d.C.).

4 δεκάτα· τάξις. ἄθροισμα. καὶ ἡ τῶν η' ἁρμάτων τάξις Hsch.

II τὸ δ. la décima parte δύο δέκατα σεμιδάλεως LXX Le.23.13, τὸ δ. τῆς πόλεως Apoc.11.13.
• DMic.: de-ko-to (?).