δωρολήμπτης, -ου
• Alolema(s): -λήπτης Tat.Orat.10.2, Hippol.Haer.9.11.1, Eust.632.12


que acepta regalos, venal θεοί Tat.l.c., δ. καὶ φιλάργυρος Hippol.l.c., ῥήτορες Eust.l.c., subst. ἐξόλλυσιν ἑαυτὸν ὁ δ. LXX Pr.15.27.