δωδεκαΐς, -ΐδος, ἡ
• Alolema(s): δυω- CID 1.9.D.34 (IV a.C.); δωδεκηΐς CID 1.4.6 (V a.C.), 6.5 (V/IV a.C.); δωδεκῄς FD 2.65.3 (I a.C.), Ar.Byz.Fr.137, Eust.1386.48; δωδεκίς Paus.Gr.δ 29
dodecaide sacrificio de doce víctimas, gener. de ganado menor CID ll.cc.,
συνετέλεσαν τῷ θεῷ ἑκατόμβαν βούπρῳ[ρον καὶ] δωδεκαΐδα βούπρῳρονSIG 604.9 (Delfos II a.C.), cf. Porph.Abst.1.22, Ar.Byz.l.c., Paus.Gr.l.c., Hsch., Eust.1676.40
•posteriormente da n. a embajadas sagradas a Delfos acompañadas de dicho sacrificio
οἵδε ἤγαγον τὴν δωδεκῇδαFD 2.59.2, cf. 2.65.3 (ambas I a.C.),
δ. πρωτοβοίαFD 2.63.3 (I a.C.), a Delos
ἤγαγεν τὴν δωδεκηΐδα ... καὶ ἔθυσεν τὰς πατρίους θυσίας πάσαςID 2535.33, cf. 2536.25 (ambas II d.C.),
ἔπενψαν Κεῖοι τὴν δωδεκηΐδα βούπρῳρονID 2539.2 (II d.C.).