δυσέραστος, -ον
1 enemigo del amor
ὄρθροςAP 5.172, 173 (ambos Mel.).
2 desgraciado en el amor
τί γὰρ ἂν εἴη δυσεραστότερον;Max.Tyr.32.5, cf. Doroth.362.24.
ὄρθροςAP 5.172, 173 (ambos Mel.).
τί γὰρ ἂν εἴη δυσεραστότερον;Max.Tyr.32.5, cf. Doroth.362.24.