δυσάλθητος, -ον
• Morfología: [plu. dat. δυσαλθήτοισιν Q.S.9.388]


incurable ὀδύναι Q.S.l.c., σίνεσσι δυσαλθήτοις μογέουσιν sufren de pestes incurables Man.6.624, νοῦσος Nonn.Par.Eu.Io.5.6.