δυσάδελφος, -ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
desafortunado por sus hermanos
δυσαδελφόταται πασῶνde Antígona e Ismene, A.Th.871,
δύστεκνοι, δυσάδελφοιVett.Val.17.11.
δυσαδελφόταται πασῶνde Antígona e Ismene, A.Th.871,
δύστεκνοι, δυσάδελφοιVett.Val.17.11.