δυσεπίγνωστος, -ον
difícil de conocer los nombres de los participantes en un culto
διὰ τὸν χρόνονSokolowski 3.173.61 (Cos III/II a.C.),
τὸ τῶν πλουσίων ἀδίκημα καίπερ ὂν μέγα δυσεπίγνωστον ἦνApp.BC 1.18,
τί δ' ἂν εἴη δυσεπιγνωστότερον, ἡ ἡμέρα τῆς συντελείας ἢ αὐτὸς ὁ θεὸς καὶ πατήρ;Gr.Nyss.Ar.et Sab.85.11,
τὸ θεῖονProcl.in Prm.680, cf. Sch.E.Med.1196
•difícil de reconocer, de identificar
εἴδωλονSynes.Insomn.17.