δυσανακόμιστος, -ον
• Alolema(s): poét. δυσαγκ- A.Eu.262


1 que difícilmente se recupera o restablece αἷμα μητρῷον χαμαὶ δ. A.l.c., ὁ κάμνων Gal.18(1).718.

2 que apenas se eleva ψυχή Plu.Rom.28.

3 de retorno dificultoso αἱ ἐπὶ τῆς ξένης πράξεις καὶ αἱ ἐπάνοδοι Ptol.Tetr.4.8.2.