δυηπᾰθής, -ές
• Morfología: [no contr. plu. nom. -παθέες Opp.H.2.436, gen. -παθέων A.R.4.1165, Procl.H.2.12, dat. -παθέεσσι Man.6.15]


1 que sufre penalidades, miserable φῦλα δυηπαθέων ἀνθρώπων A.R.l.c., δυηπαθέων γένος ἀνδρῶν Procl.l.c., cf. Nonn.D.7.9, Man.6.15, μύρμηξ AP 7.209 (Antip.Sid), cf. Opp.l.c.

2 doloroso, penoso ὠδῖνες GVI 1148.17 (Esmirna II d.C.), τοκετός Nonn.D.41.411, 48.787, 815.