δρίος, -εος, τό
• Morfología: [plu. heterócl. δρίᾰ Hes.Op.530, S.Tr.1012, E.Hel.1326, Simm.15, A.R.4.970, Hdn.Epim.23; cf. sg. δρίον Hdn.Gr.1.355, 2.204, EM 287.46G.]


terreno montañoso y boscoso, bosque, espesura y a veces monte δρίος ... πολυανθέος ὕλης espesura de florido bosque, Od.14.353, κατ' εὔδενδρον στείβων δρίος Simm.19.1, ἀν' ὑλῆεν δρίος εὔσκιον Simm.20.1, cf. Lyr.Alex.Adesp.7.3, Opp.H.3.390, 4.588, dud. en IGDS 109.43 (Acras, heleníst.), EM l.c., frec. en plu. δρία βησσήεντα montes llenos de cañadas Hes.l.c., πολλὰ μὲν ἐν πόντῳ, κατά τε δρία πάντα S.l.c., ῥίπτει δ' ἐν πένθει πέτρινα κατὰ δρία πολυνιφέα de dolor se arroja por la rocosa espesura cubierta de nieve E.l.c., cf. Simm.l.c., A.R.4.970, Theodotus SHell.757.3, D.P.193, var. antigua de Od.6.106 (ἀνὰ δρία παιπαλόεντα) en Sch.ad loc.
• Etimología: Quizá originariamente ‘zarzas’ < *dris-o-, cf. δρῑμύς de *δρισμυ- y, quizá, airl. driss, alb. drédhëzë ‘madroño’.