δροσερός, -ά, -όν
• Alolema(s): fem. -ή Orac.Sib.7.149, AP 5.250.5 (Paul.Sil.), 6.43.6 (Pl.Iun.), Nonn.D.22.137
• Morfología: [sg. gen. -οῖο Orph.A.227, AP 9.669.7 (Marian.), Nonn.D.37.86; plu. dór. gen. δροσερᾶν Ar.Nu.338; dat. δροσερῇσι Nonn.Par.Eu.Io.1.44]
1 cargado de agua, lleno de humedad
αἰθήρE.Ba.865,
ΝεφέλαιAr.l.c., cf. Nu.276
•de lugares húmedo, cubierto de rocío
δροσερῷ ἐνὶ χώρῳIl.Paru.23, cf. Thphr.CP 3.6.8,
δροσερῶν ἔσωθεν ἄντρωνE.Cyc.516,
κολῶναιA.R.2.164,
λειμώνAP 9.669.7 (Marian.), Nonn.D.7.346, de otras cosas
πέπλοιOrph.H.43.6,
ἅρμα ἨοῦςNonn.D.37.86,
δροσερῇσι βολαῖςcon sus destellos impregnados de rocío ref. la aurora, Nonn.Par.Eu.Io.l.c.,
μάννη ἡ δ.el maná que es rocío, que procede del rocío del maná bíblico Orac.Sib.l.c.
•de vegetales húmedo, fresco
λάχαναPhilox.Cyth.7,
βοτάνηAesop.307,
πόαEutecnius C.Par.25.26
•fig.
δροσερῶν ἡδὺ μέλι στομάτωνAP 5.244 (Paul.Sil.), cf. 7.195 (Mel.),
θηλῆς λογικῆς πνεύματι δροσερῷ ἐμπιμπλάμενοιClem.Al.Paed.Hym.51.
2 de aguas cristalinas
ἌραδοςPhryn.Trag.9,
δροσερὰ ... συνεχὴς κλειτύςE.Hipp.226, cf. Cyc.50,
πηγαίE.Hel.1335, cf. AP 5.250.5 (Paul.Sil.),
κρηνίςE.Hipp.208,
κοιλάςAP 6.43.6 (Pl.Iun.),
λιβάδεςAP 6.291.5
•subst. οἱ δροσεροί aguas, sinón. poét. de mar
Καλλίνικος κεῖ<μα>ι ἐν δροσεροῖςTAM 5(1).661.4 (Daldis).
3 fig. tierno, joven, lozano ref. pers. y anim.
ὑπὲρ δροσεροῖο γενείουOrph.A.227,
ὀρτάλιχοιAP 5.292.4 (Agath.),
τὰς γεραιὰς ἐκείνας καὶ δροσερὰς κατατρύχων σάρκαςagotando las viejas carnes, lozanas en otro tiempo Gr.Naz.M.35.1028A.