1 agr., para la siega hoz ἤμων ὀξείας δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες Il.18.551, γαμψὰς πυρολόγους δρεπάνας AP 6.104 (Philippus), cf. Plu.Cleom.26, Manes 10.7, Alciphr.2.16.1, Them.Or.16.211b, AP 9.383, 11.37 (Antip.Thess.), 6.41.6 (Agath.), Basil.M.30.244B, usada por Perseo para matar a Medusa Γοργοφόνος δ. Nonn.D.47.522, origen del n. de Drépana en Bitinia, Aristid.Or.46.17
•fig. χρόνος ... πάντ' ὀλέκει δρεπάνῃ AP 7.225.2, ἡ τοῦ θανάτου δ. T.Abr.A 8.9, 10, ἡ δ. τοῦ κριτικοῦ λόγου Gr.Nyss.Hom.in Eccl.331.7
•para vendimiar podadera οἳ δ' ἐτρύγων οἴνας, δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες Hes.Sc.292, δρεπάνη σμικρὰ ἐς βότρυος τομήν Longus 2.1.2.

2 instrumento curvo cortante usado para coger esponjas, Opp.H.5.653, como cuchillo de caza, Opp.C.1.92, en la pesca, Opp.H.5.257.