δρασκάζω


1 escapar, fugarse δεδιότα δὲ δίκης ἕνεκα δρασκάζειν Sol.Lg.15b, cf. Lys.10.15, Phot.δ 748.

2 intentar escaparse ἐν ἅλῳ δρασκάζεις prov. de quienes buscan inútilmente refugio, Zen.3.74, Greg.Cypr.1.2.25.