δονᾰκεύς, -ῆος, ὁ
1 cañaveral
παρὰ ῥοδανὸν δονακῆαIl.18.576,
δονακῆας ὑδρηλούςOpp.H.4.507,
ἀπ' Ἰνδῴου δονακῆοςNonn.D.26.226, cf. 27.162, 44.234, Hsch.s.u. δόνακες.
2 cazador de aves con caña o vareta
τρήρωνας ἕλον δονακῆεςOpp.C.1.73.
3 caña
ὀξυντῆρα μεσοσχιδέων δονακήωνafilador de cañas que llevan un corte medial en la punta, e.d., cálamos, AP 6.64 (Paul.Sil.).