διπλόω


A tr.

I 1duplicar, repetir εἰ δὲ μὴ οὕτω τις λήψεται διπλώσας pero si uno no toma (esta relación) duplicándola de esta manera Arist.APo.91a21
hacer un duplicado de τὴν κλεῖδα SB 13935.4 (II d.C.)
gram. duplicar, geminar τὰ σύμφωνα St.Byz.s.u. Γόννοι, Eust.335.39
fig. abs. οἱ διπλοῦντες ref. a los que postulan dos naturalezas distintas para Cristo, Gr.Naz.M.37.1073A.

2 doblar, aumentar en doble cantidad τὸ βαλλόμενον κέρμα Aristox.Fr.59, c. ac. int. διπλώσατε τὰ διπλᾶ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς dadle el doble según sus obras, Apoc.18.6, en v. pas. ἐδεδίπλωτο ἡ φάλαγξ X.HG 6.5.19, τὸ ἀργύριον δεδιπλωμένον Ath.Agora 19.P26.511 (IV a.C.), τὸ δεκαπλοῦν οὐ διπλοῦται Arist.Ath.54.2, cf. Lib.Arg.D.24.4
duplicar en tamaño ἔγχεα διπλώσαντες duplicando las lanzas uniéndolas para convertirlas en ganchos de abordaje, Nonn.D.39.83
en mat. multiplicar por dos τὸ πάχος Hero Mens.3, cf. Vett.Val.22.22, μ̅ δίπλωσον multiplica por dos 45, Math.Pap.Beatty 3.5 (p.13), cf. Anat.Laod.Decad.p.39
en v. pas. ser duplicado, multiplicado por dos διὰ τοῦ διπλοῦσθαι δέκα βίβλους Epiph.Const.Haer.8.6.3.

II doblar, plegar τρίβωνα D.L.6.22.

B intr. en v. med.-pas.

I 1duplicarse, repetirse τύπων δὲ διπλοῦνται οἱ πρῶτοι καλούμενοι Gal.7.472, ὄμμασι δερκομένοισι ἐδιπλώθησαν ἐρίπναι a los ojos de los que miraban se duplicaron los precipicios (como efecto de la ebriedad), Nonn.D.15.20, cf. 16.259.

2 desdoblarse δυναμένης γε ταύτης (τῆς μήνιγγος) διπλωθῆναι τε καὶ εἰς μέσην ἑαυτὴν ὑποδέξασθαι τὰς φλέβας Gal.3.707, cf. Hippiatr.Cant.10.12
dividirse en dos κλασθείσης ῥάβδου καὶ διπλωθείσης Alex.Aphr.de An.133.12.

II doblarse, curvarse ὥστε κάμπτεσθαι ταχὺ καὶ διπλοῦσθαι (τὸν σίδηρον) Plu.Cam.41, διπλοῦται ... ὑπὸ τῆς χειρὸς τὸ νεῦρον ref. al arco, Ach.Tat.3.8.6, δεδιπλωμένα (τὰ σκέλη) ref. a una posición del feto, Aspasia en Aët.16.22, cf. Sor.132.31.