διπλοκάριος, -ου, ὁ
• Alolema(s): διπλουκ- PStras.454.5 (III d.C.)


lat. duplicarius, soldado que recibe doble paga como retribución de servicios especiales CPR 15.25.a.10 (I d.C.), OClaud.124, 125, SB 10277.15, PGrenf.2.51.5 (todos II d.C.), SEG 41.1402 (Anazarbo II/III d.C.), PFlor.76.55 (III d.C.), PStras.l.c., ἱππεύς BGU 591.2 (I d.C.), v. tb. δουπλικάριος.