διούγκιον, -ου, τό
• Alolema(s): διόγκινον Et.Gud.418.50S.
• Grafía: graf. διόνκιον POxy.2273.10 (III d.C.), διούγγιον Orib.Ec.87.4, διοῦνκιν IGR 1.668 (Tomis)
1 peso de dos onzas, IGR l.c.,
δ. πορφύρας Βερενιγκησίαςdos onzas de lana color púrpura de Berenice, POxy.l.c.,
δ. τοῦ φαρμάκουOrib.l.c., cf. Et.Gud.l.c.
2 sexta parte de los bienes en la ley romana de herencias
τότε γὰρ δίδομεν αὐτοῖς τὴν ἐξ ἀδιαθέτου πρὸς τὸ δ. κλῆσινIust.Nou.18.5, cf. 89.12.4, Cod.Iust.4.6.6.16c.