δῐκαιοσύνη, -ης, ἡ
• Alolema(s): -α E.Fr.486, Eccelus 78.1, Plu.Lyc.20; lesb. δικαο- IG 12(2).23.5 (Mitilene I d.C.)
• Prosodia: [-ῠ-]
I
εἴς τε δικαιοσύνην θνητῶν γένος ἤγαγεTitanomach.11.1,
οἱ ... τότε ἄνθρωποι ὁμοτράπεζοι θεοῖς ἦσαν ὑπὸ δικαιοσύνης καὶ εὐσεβείαςPaus.8.2.4, como virtud
ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ' ἀρετή 'στινPhoc.10, cf. Thgn.147,
εἴπερ σοφία τε καὶ ἀρετή ἐστιν δ.Pl.R.351a,
ἀρετῆς ἕνεκα καὶ δικαιοσύνης τῆς εἰς τὴν βουλήνIG 22.401.32 (IV a.C.), cf. SEG 22.120.3 (Ramnunte III a.C.),
μεγάλα γὰρ ἱερὰ τῆς ἀρετῆς ἐστιν ἐπὶ δικαιοσύνηνHp.Ep.11, cf. Lys.12.5, CEG 96.2 (Ática V a.C.),
οὐχ οἷόν τέ γε ἄνευ δικαιοσύνης ἀγαθὸν πολίτην γενέσθαιX.Mem.4.2.11,
φρόνησίς τε καὶ σωφροσύνη καὶ δ.Aristo Stoic.1.86,
τὰν δικαιοσύναν ... τιθηνὰν τᾶν ἀλλᾶν ἀρετᾶνEccelus l.c., cf. Pythag.B 4, Anaximen.Rh.1422a10, Plu.2.243d, Luc.Am.24, Arr.Epict.2.20.25, Aristid.Quint.115.25, Bio Bor.17, Origenes Cels.5.47, Iust.Phil.1Apol.6.1,
δικαιοσύνην ... ἤσκεεllevaba una conducta recta Hdt.1.96,
ὅτι γε τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν καὶ μὴ πολυπραγμονεῖν δ. ἐστίPl.R.433a,
δικαιοσύνης δὲ (σημεῖον) τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖνLys.2.14, cf. Arist.EN 1130 passim, 1137a32, LXX Ge.15.6, Is.26.2, reducido a la esfera humana
ὁσιότης μὲν πρὸς θεόν, δ. δὲ πρὸς ἀνθρώπουςPh.2.30
•plu. acciones justas
Θεὸς εὐφραίνεται ταῖς δικαιοσύναις ἡμῶνGr.Nyss.M.46.417C.
2 en sent. legal justicia
τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένωνHdt.2.151, cf. D.C.49.20.4,
δ. δικαστικήjusticia en los tribunales Arist.Pol.1291a27, cf. Philostr.VA 6.21,
ὅπερ ἐστὶν ἀρχὴ καὶ τέλος δικαιοσύνηςPlb.6.6.7, cf. Antipho Soph.B 44A.1.6, 16, Isoc.1.38, Epicur.Sent.[5] 33,
μεγίστην ἐπὶ δικαιοσύνῃ δόξαν ἐκτήσατοD.S.11.47,
δικαιοσύνης ὁ φθόνος ὀξύτεροςAP 7.361, cf. Ph.1.615, D.L.1.10, Plu.Lyc.20, Vett.Val.2.23, PGnom.194 (II d.C.), Porph.Sent.32
•crist. de la justicia de Dios
ἡ νομοθεσία τὴν τοῦ θεοῦ δικαιοσύνην ... καταγγέλλειClem.Al.Strom.2.17.86
•cumplimiento de la ley op. ἀνομία:
ἄνθρωποι ἀνομίᾳ μᾶλλον ἢ δικαιοσύνῃ χρωμένοιX.Mem.1.2.24,
πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνηνcumplir totalmente la ley, Eu.Matt.3.15.
3 justicia ejercida como una τέχνη, función del juez
ἰατρικὴ τῇ γυμναστικῇ καὶ ἡ δ. τῇ νομοθετικῇPl.Grg.464c, cf. 465c, Clit.408b.
4 el número cuatro en la fil. pitagórica Theol.Ar.23
•tb. el número cinco, Theol.Ar.27.
5
δ.· ἡ χοῖνιξ μυστικῶςHsch.
II Justicia personif.
δικαιοσύνας τὸ χρύσεον πρόσωπονE.Fr.486, cf. Luc.Pisc.16, 18, Orph.H.63.3, AP 7.698 (Christod.), 9.164.