διεχθρεύω
ser hostil a o enemigo de c. dat.
τῇ τυραννίδιD.H.4.70,
ΦιλίππῳAth.436d,
ἀλλήλαιςArr.Cyn.12.5,
ἀληθείᾳClem.Al.Paed.1.8.69, cf. Strom.7.12.69, abs. M.Ant.4.3
•part. neutr. subst. τὸ διεχθρεῦον la enemistad Alciphr.4.18.13.
τῇ τυραννίδιD.H.4.70,
ΦιλίππῳAth.436d,
ἀλλήλαιςArr.Cyn.12.5,
ἀληθείᾳClem.Al.Paed.1.8.69, cf. Strom.7.12.69, abs. M.Ant.4.3