διδιπλοῦν, -οῦ, τό
didiplum medida de capacidad equiv. a dos διπλᾶ o dos κνίδια:
οἴνου παλαιοῦ δ. ἕνBGU 2175.8 (V d.C., cf. BL 8.53),
κογκυλιδίων δ. ἕνCPR 9.28.3 (V/VI d.C.), cf. 14.4.9 (VI d.C.), PRainer Cent.151ue.4 (IV/V d.C.), PKöln 192.7 (V/VI d.C.), PVatic.Aphrod.9ue. (VI d.C.).