διαφορητικός, -ή, -όν
• Morfología: [medic. frec. en sup. c. valor intensivo]


I 1que provoca sudor, sudorífero δύναμις Aët.1.6, cf. Dsc.1.30.

2 colicuativo de sudores, Cael.Aur.CP 2.36.188.

3 que disipa o resuelve κατάπλασμα Gal.10.708, cf. 11.118, τὸ φάρμακον Gal.10.938, (del látex de la Euphorbia resinifera) δύναμις ... δ. ὑποχυμάτων Dsc.3.82, ἡ παρὰ φύσιν θερμότης δ. ἐστι τοῦ κατὰ φύσιν θερμοῦ Steph.in Hp.Progn.144.31
neutr. subst. capacidad de resolver χαμαιμήλῳ ... μᾶλλον ἔχοντι τὸ δ. Alex.Trall.1.377
que reduce o ablanda μαλάγματα Dsc.1.66, τὰ φάρμακα πάντα, ὁπόσα πύρια, διαφορητικὴν ἔχει τὴν δύναμιν Simp.in Cael.667.28, c. gen. δύναμις ... δ. φυμάτων καὶ φυγέθλων Dsc.1.72.

4 que debilita διαφορητικὸν γάρ ἐστι τῆς δυνάμεως Alex.Trall.1.327.

II subst. ὁ δ. persona que padece del corazón, cardiaco, est etiam grauius diaphoreticum delirare Cael.Aur.CP 2.32.171.