διατονικός, -ή, -όν


I 1mús. diatónico εἶδος Ph.1.321, γένος Ph.1.245, Dam.Isid.127, διάστημα Cleonid.Harm.5, cf. Ph.1.111, Anon.Bellerm.26.

2 arq. reforzado por perpiaños, opus diatonicum, Plin.HN 36.172, cf. διάτονος.

II adv. -ῶς diatónicamente (λύρα) δ. ... τεταγμένη Nicom.Harm.11.