διασωστικός, -ή, -όν


que puede conservar o preservar δύναμις ... τοῦ ζῴου διασωστική Gal.2.46, cf. Albin.Intr.182, 183, (ὁ θεός) δ. καὶ τῶν φύσεων τηρητικός Theol.Ar.5
•que salva, salvador, liberador στρατηγός Poll.1.178, cf. Max.Tyr.14.5
•fig. παρέχων τὴν ἐπαγγελίαν εἰς διασωστικὴν εὐφημίαν de Dios Corp.Herm.18.14.