διαπυνθάνομαι


I en pres.

1 tratar de averiguar, inquirir c. ac. διαπυνθανόμενος τὴν τῶν ὀνομάτων δύναμιν Pl.Criti.113a, περὶ τῶν προσαγγελλομένων τἀκριβὲς διεπυνθάνετο D.S.17.93, τὰς γνώμας αὐτῶν D.C.52.33.4.

2 interrogar, preguntar c. doble ac. τὰς ἡδονὰς δὲ αὐτὰς καὶ τὰς φρονήσεις διαπυνθανομένους τὸ τοιόνδε ἀλλήλων πέρι preguntando a los propios placeres y pensamientos tal cosa sobre unos y otros Pl.Phlb.63a, c. ac. de pers. y περὶ c. gen. τοὺς τε κεχειρικότας ... δ. περὶ ὧν ἂ[ν βουλώμ]εθα PCair.Zen.647.24 (III a.C.), cf. Plu.2.149e, c. gen. de pers. ἑτέρου Aristeas 266, c. gen. y or. interr. indir. διαπυνθανόμ[ενοί τε αὐτῶν εἰ ... Welles, RC 4.5 (Teos IV a.C.), c. gen. y ac. Ὑρκανοῦ διεπυνθάνετο τοὺς ἐπιτηδειοτέρους ὄντας ἄρχειν I.BI 1.244, c. or. interr. indir. πότε ... Luc.Electr.2, διαπυνθανόμενοι εἰ γιγνώσκουσιν Plu.Nic.29, πόσον ... I.AI 15.377
abs., Str.2.3.5, Plu.Flam.10.

II en aor. y perf.

1 informarse, enterarse de algo, c. ac. βουλόμενος διαπυθέσθαι τὴν Ἀγάθωνος συνουσίαν Pl.Smp.172a, μὴ διαπυθόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν μήτε τὴν προσφοράν no habiéndose informado de su efecto ni de su uso Pl.Lg.638c, ταῦτα μὲν πάντα διαπέπυσμαι Pl.Cra.413a, διαπυθόμενος μὲν τὰ περὶ Ἀρχίαν ... καὶ τὴν περὶ Φίλιππον τυραννίδα X.HG 5.4.2, c. ac. y gen. de la pers. que da la información διαπυθέσθαι τῶν ἐμπείρων ἕκαστα informarse de cada cosa por los expertos Plu.Cat.Mi.16, c. gen. y or. interr. indir. διαπυθόμενοι ... τοῦ θεοῦ, πῶς χρή ... Pl.R.469a, cf. Plu.2.920f, tb. en pres. c. or. complet. c. ὡς: διαπυνθάνεται ... ὡς ὁ παῖς αὐτοῦ διασέσῳσται Plu.Mar.40
abs. Pl.Hp.Mi.369d.

2 percatarse, darse cuenta πλησίον δὲ ἤδη ὄντος Οὐεσπασιανοῦ διεπύθοντο se dieron cuenta cuando Vespasiano estaba ya cerca I.BI 4.415.