διαπυνθάνομαι
I en pres.
1 tratar de averiguar, inquirir c. ac.
διαπυνθανόμενος τὴν τῶν ὀνομάτων δύναμινPl.Criti.113a,
περὶ τῶν προσαγγελλομένων τἀκριβὲς διεπυνθάνετοD.S.17.93,
τὰς γνώμας αὐτῶνD.C.52.33.4.
2 interrogar, preguntar c. doble ac.
τὰς ἡδονὰς δὲ αὐτὰς καὶ τὰς φρονήσεις διαπυνθανομένους τὸ τοιόνδε ἀλλήλων πέριpreguntando a los propios placeres y pensamientos tal cosa sobre unos y otros Pl.Phlb.63a, c. ac. de pers. y περὶ c. gen.
τοὺς τε κεχειρικότας ... δ. περὶ ὧν ἂ[ν βουλώμ]εθαPCair.Zen.647.24 (III a.C.), cf. Plu.2.149e, c. gen. de pers.
ἑτέρουAristeas 266, c. gen. y or. interr. indir.
διαπυνθανόμ[ενοί τε αὐτῶν εἰ ...Welles, RC 4.5 (Teos IV a.C.), c. gen. y ac.
Ὑρκανοῦ διεπυνθάνετο τοὺς ἐπιτηδειοτέρους ὄντας ἄρχεινI.BI 1.244, c. or. interr. indir.
πότε ...Luc.Electr.2,
διαπυνθανόμενοι εἰ γιγνώσκουσινPlu.Nic.29,
πόσον ...I.AI 15.377
•abs., Str.2.3.5, Plu.Flam.10.
II en aor. y perf.
1 informarse, enterarse de algo, c. ac.
βουλόμενος διαπυθέσθαι τὴν Ἀγάθωνος συνουσίανPl.Smp.172a,
μὴ διαπυθόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν μήτε τὴν προσφοράνno habiéndose informado de su efecto ni de su uso Pl.Lg.638c,
ταῦτα μὲν πάντα διαπέπυσμαιPl.Cra.413a,
διαπυθόμενος μὲν τὰ περὶ Ἀρχίαν ... καὶ τὴν περὶ Φίλιππον τυραννίδαX.HG 5.4.2, c. ac. y gen. de la pers. que da la información
διαπυθέσθαι τῶν ἐμπείρων ἕκασταinformarse de cada cosa por los expertos Plu.Cat.Mi.16, c. gen. y or. interr. indir.
διαπυθόμενοι ... τοῦ θεοῦ, πῶς χρή ...Pl.R.469a, cf. Plu.2.920f, tb. en pres. c. or. complet. c. ὡς:
διαπυνθάνεται ... ὡς ὁ παῖς αὐτοῦ διασέσῳσταιPlu.Mar.40
•abs. Pl.Hp.Mi.369d.
2 percatarse, darse cuenta
πλησίον δὲ ἤδη ὄντος Οὐεσπασιανοῦ διεπύθοντοse dieron cuenta cuando Vespasiano estaba ya cerca I.BI 4.415.