διαπερονάω
atravesar, traspasar con algo punzante
σφυρὰ σιδήρῳD.S.4.64,
(ἐμέ) τῷ δορατίῳD.Chr.4.59,
(βέλος) τὸν ἄνδρα διαμπάξAgath.1.9.4, en v. pas.
διὰ τοῦ θυρεοῦ διαπερονηθείςD.H.9.64,
ἐν σάκει ... διαπεπερονημένῳ τοῖς ἥλοιςSch.A.Th.539-542, de vestidos
οἱ δὲ κόλακες ... περόναις χρυσαῖς διαπεπερονημένοιEun.Hist.62.2.