διαξέω


1 arq. raspar, pulir de parte a parte a cincel σημείας παρὰ το[ῖς ἁρμοῖς] καθ' ἕκαστον τῶν λίθων IG 7.3073.138 (Lebadea II a.C.), λίθον Poll.1.13
fig. del estilo literario, Poll.6.141, Hsch.s.u. διασμήχων
raspar, rascar τὸ σῶμα τοῖς ὄνυξι Zach.Mit.Opif.M.85.1136C, τὰς ... ῥαγάδας ... τοῖς ὄνυξιν ἢ σμίλῃ Paul.Aeg.6.80.

2 medic. corroer, erosionar en v. pas., de ciertas deposiciones, Aët.5.41.