διαξέω
1 arq. raspar, pulir de parte a parte a cincel
σημείας παρὰ το[ῖς ἁρμοῖς] καθ' ἕκαστον τῶν λίθωνIG 7.3073.138 (Lebadea II a.C.),
λίθονPoll.1.13
•fig. del estilo literario, Poll.6.141, Hsch.s.u. διασμήχων
•raspar, rascar
τὸ σῶμα τοῖς ὄνυξιZach.Mit.Opif.M.85.1136C,
τὰς ... ῥαγάδας ... τοῖς ὄνυξιν ἢ σμίλῃPaul.Aeg.6.80.
2 medic. corroer, erosionar en v. pas., de ciertas deposiciones, Aët.5.41.