διανέμησις, -εως, ἡ
1 reparto, distribución ref. al destino
Νέμεσιν δὲ (οὖσαν) ἀπὸ τῆς ἑκάστῳ διανεμήσεωςArist.Mu.401b13, cf. Corn.ND 13,
ἡ κατὰ τὴν εἱμαρμένην δ.Placit.1.28.3 (= Democr.A 125), fil.
ἡ τῶν ὅλων ποιητικὴ δ.la distribución creadora del universo Attic.2.6,
τομὴ ἢ δ. ἢ διάκρισιςPh.1.434, de bienes materiales
δ. τῶν σπανιζόντων ... χήραις καὶ ... ὀρφανοῖςI.AI 4.240,
ἡ δ. ἣν ἐποιήσατο τοῖς τέκνοιςPlu.Ant.54,
οὐδὲ δήμευσις ἀλλοτρίων οὐδὲ κοινῶν δ.Plu.2.818c,
τῶν χρημάτωνApp.BC 3.89,
ἡ ἐκ πα[λαι]οῦ τῶν ἀρουρῶν δ.CPR 7.13.18, del trabajo de reparación de diques entre distintos pueblos afectados SB 12108.10 (ambos III/IV d.C.),
ἀναλόγως τὴν διανέμησιν ποιούμενοςCyr.Al.Luc.1.287
•distribución, disposición
τῶν τοῦ ἀνθρώπου ὀδόντων ἡ τετραχῆ δ. ὀγδοαδική πώς ἐστιTheol.Ar.55.
2 transferencia de propiedad
πράσεις ... ἢ ἄλλως διανεμήσεις καὶ εἰς ἕτερα πρόσωπα μεθίστανται κτήσειςIust.Nou.17.8.1.