διανυκτερεύω


I intr.

1 pasar la noche, pernoctar c. pred. διανυκτερεύων ὕπαιθρος Ph.2.488, cf. Olymp.Iob 24.8, πυρὰ καίων D.S.13.95, ἀφεὶς τὰς ἀγκύρας D.S.20.49, κλαίων αὐτὸν I.AI 6.239, c. giro prep. ἐν τῇ λώβῃ Phalar.Ep.147.4, ἐν τοῖς ὅπλοις D.S.13.62, cf. 84, ἐν πολεμίων ὕβρει D.S.13.58, σὺν ἐκείνοις I.BI 1.572, ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ θεοῦ Eu.Luc.6.12, cf. Hdn.1.16.4, ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ στρατοπέδου Hdn.5.8.7, ἐν ἀθύροις ... οἰκίαις Hdn.8.1.5, διανυκτερεύσειν ... εἰς τὸν ἀγρὸν Ach.Tat.5.26.12, c. adv. ἐπιπολῆς οἱ διανυκτερεύοντες los que pasan la noche en la superficie del mar, op. κάτω οἱ σπογγοθῆραι Plu.2.950b, ἐνταῦθα διενυκτέρευσε Plu.Aem.16, καλὸν μὲν διανυκτερεύειν Gal.12.840, sin rég. ἔα διανυκτερεῦσαι Gal.12.408, c. ac. de tiempo διενυκτέρευσαν μὲν ἐκείνην τὴν νύκτα παρὰ Χάρωνί τινι X.HG 5.4.3, διανυκτερεύσ[α]ς τὰς πάσας ἡμέ[ρας Dictys 137.20.

2 permanecer en vela, velar διενυκτέρευε μέχρι πόρρω τῆς ἑσπέρας Ach.Tat.2.20.1.

II tr. pasar toda la noche haciendo πρὸς θεὸν λιτάς Euagr.Schol.HE 1.21 (p.30).