διανθίζω
I
τὴν κεφαλὴν τοῖς στεφάνοις διηνθισμένοςLuc.Bis Acc.16
•adornar
τοὺς τοίχους τοῖς ἐγκλειομένοις χρυσῷ λίθοις διανθίσαςI.AI 8.139, en v. pas.
στρατιωτικαὶ χλαμύδες διηνθισμέναιPlu.Phil.9, cf. D.S.5.30,
ἀναθήματα ... κέδρου ζῴδια χρυσῷ διηνθισμέναPaus.6.19.12,
ξόανον χρυσῷ τε ἐπιπολῆς διηνθισμένονPaus.7.26.4,
στέφανος λίθων πολυτελῶν χροιᾷ διηνθισμένοςHdn.5.3.6,
βύσσῳ καὶ πορφύρᾳ διανθιζόμενοιGr.Nyss.V.Mos.131.11,
ποικίλαις διήνθισται ταῖς χρόαιςref. a los ojos, Ast.Am.Hom.7.4.1.
2 en v. med.-pas., en perf. estar manchado en la piel,
op. λευκωθείς, del enfermo de lepra, Ph.1.346, de ciertos bueyes sagrados egipcios
διήνθισται αὐτοῖς (τοῖς σημείοις)Ael.NA 11.10.
3 coger flores Sud.
II v. med.
1 llevarse las flores de
διανθιζόμενοι τὴν χλόηνClem.Al.Paed.2.8.70, cf. Sud.s.u. διανθίζω.
2 ser un florilegio, una antología
ὁ δὲ ἕβδομος αὐτῷ λόγος διήνθισται ἐκ τῆς Ἡροδότου ἱστορίαςde las Egipcíacas de Helánico, Phot.Bibl.104a16.