διαμοιράομαι
dividir, distribuir en partes, repartir c. ac.
τὰ μὲν ἕπταχα πάντα διεμοιρᾶτο δαΐζωνOd.14.434,
κληῖδας μὲν πρῶτα πάλῳ διεμοιρήσαντοA.R.1.395,
ἑπτὰ δὲ πάντα μέλη κούρουOrph.Fr.210,
καμάτους τοὺς σούςAP 7.645 (Crin.), cf. 14.116, 120 (ambos Metrod.), cf. Dionysius 33.23
•c. ac. y dat. de pers. repartirse algo con alguien
μῆλα φίλαις διεμοιρήσαντο Ἰνὼ καὶ Σεμέλη ... παρθενικαῖςAP 14.119 (Metrod.), en v. pas.
πέμματός τε εἰς ἴσον διαμεμοιραμένουAth.12e.