διακριτέος, -α, -ον


que debe ser distinguido διακριτέοι δ' ὅμως οἵ τε καθ' ἓν ἀγωνιούμενοι ταῦτα καὶ ὁμοῦ πάντα Philostr.Gym.33, δ. μέλας ἀπὸ τοῦ φοινικοῦ Hippiatr.1.12.